De ark

Bas van Tiggelen

20-04-2002 22:30

We zijn er nog niet, ik moet nog iets weten. Degenen die de bijbel letterlijk nemen (en dat doen er veel begrijp ik inmiddels) moeten mij even het volgende uitleggen.
Ondanks mijn gebrekkige bijbelkennis ken ik het verhaal van Noach en zijn ark. Was het niet zo dat de zondvloed de gehele aarde overspoelde en dat Noach daarom van alle diersoorten een mannelijk en vrouwelijk exemplaar meenam op zijn ark, zodat zij konden overleven? Dan mogen jullie mij even uitleggen hoe al die dieren aan boord konden (dat moeten er miljoenen geweest zijn; het is fysisch onmogelijk om zo'n groot schip te bouwen) en, eigenlijk nog veel belangrijker, hoe deze dieren weer enorme populaties hebben kunnen opbouwen zonder last te krijgen van gigantische inteeltverschijnselen vanwege het enorme verlies aan genetische diversiteit. Probeer dat maar eens na te doen, voorbeelden genoeg waarbij dit niet is gelukt.
Tim

20-04-2002 22:58

Dat is toch niet zo moeilijk te verklaren.
Het is inmiddels duizenden jaren geleden dat noach zijn ark met dieren meenam. De dieren die meemochten zijn in de loop van al die eeuwen al lang doorgeÃƒÂ«volueerd naar nieuwe soorten
Quaenada

20-04-2002 23:28

Ik citeer:
—————————-
Van expedities om de ark te vinden kwam het pas aan het begin van de twintigste eeuw. In de zomer van 1916 voerde de Russische luitenant Roskovitski een expeditie uit in het gebied om de Osmaans-Turkse troepenbewegingen te observeren. Halverwege de massieve berg Ararat ontdekte hij het half vergane geraamte van een gigantisch schip met twee stompe masten en een smalle loopplank. De Russen dachten in eerste instantie met een geheim Osmaans wapen te maken te hebben. Nader onderzoek wees uit dat het moest gaan om een eeuwenoud schip, dat op miraculeuze wijze op deze berg was gestrand. Een priester in het gezelschap concludeerde dat het niets anders kon zijn dan de ark van aartsvader Noach zelf.
De Russische officieren maakten foto's en stuurden die per koerier naar de tsaar. De vrome Nicolaas II zou zich zeker verheugen over het nieuws van deze belangrijke relikwieÃƒÂ«nvondst. De complete ark, dat was wel even wat anders dan splinters van het Ware Kruis. Helaas heeft Nicolaas zich er niet mee mogen verblijden. De resultaten van het onderzoek en de foto's van de ark kwamen, aldus nog steeds de legende van de ark, in handen van Leon Trotski, die het bericht over de vondst van Noachs ark wijselijk zou hebben vernietigd ter preventie van epidemische godsdienstwaan onder de net voor het marxisme warmlopende Russen.
Maar daarmee was de geest van de ark nog lang niet in de fles. In 1959 fotografeerde een piloot van de Turkse luchtmacht tijdens een Navo-missie in Oost-Turkije een ongebruikelijk object op de helling van de Ararat. De foto's van deze vreemde formatie verschenen in de wereldpers. Ook Life Magazine maakte in zijn uitgave van 5 september 1960 melding van de vondst van Noachs ark. Vanuit het huidige PamirkÃƒÂ¶y vertrok een expeditie van het Turkse leger. Om toegang tot het binnenste van de ark te forceren, plaatste men dynamiet. Tussen de restanten werd wat vergaan hout ontdekt. De Archaeological Research Foundation (ARF) onderzocht met volle medewerking van de Turkse regering in de zomer van 1960 het terrein en concludeerde dat het hier slechts om een speling van de natuur ging, een klei afzetting in een veld van lava. Voorwerpen of versteend hout werden niet gevonden.
Een kwart eeuw lang wordt er niets meer vernomen van de ark. Totdat de Amerikaan Ron Wyatt uit Memphis, Tennessee, in 1984 een zak met zand en stenen van de ark naar New York smokkelt om daar op grootse wijze ten toon te stellen. Wyatt was ervan overtuigd dat de conclusies van het onderzoek in 1960 te haastig waren getrokken. Zelf reisde hij in 1977 voor het eerst af naar de Ararat. Hoewel hij er op zijn eerste reis nog niet in slaagde de plek van de ark zelf te vinden, ontdekte hij wel tal van zwervende onderdelen van de ark: een ankersteen, versteende houten planken, het huis dat Noach zou hebben gebouwd, en zijn graf.
Wyatt verklaart zijn vondst als een resultaat van goddelijke interventie. Toen hij in 1979 voor de tweede keer naar de Ararat kwam, had hij om een aardbeving gebeden, zodat de ark in tweeÃƒÂ«n zou splijten en hij het interieur beter kon onderzoeken. Vlak voor zijn vertrek bleken zijn gebeden te zijn verhoord met een aardbeving in Oost-Turkije. Bij aankomst bleek de ark van boeg tot achterdek te zijn gespleten.
De Turkse regering was woedend, verbood andere ark-expedities en eiste op hoge toon de door Wyatt opgegraven kluiten en stenen terug, als ware het een geroofde kunstschat. Wyatt werd persona non grata in Turkije, zodat hij zich moest behelpen met de vondst van de Ark des Verbonds in Jeruzalem, alwaar hij en passant ook de stenen sokkel van het kruis van Christus opduikelde. Daarna baarde hij nog opzien door de vondst van Sodom en Gomorra in Palestina, de plek waar Mozes de Rode Zee doorkruiste tijdens de Exodus, alsmede diens originele Stenen Tafel met de tien geboden op de berg Jabal el-Lawz in Saoedi-ArabiÃƒÂ«.
Maar van de ark ontbreekt vooralsnog ieder spoor. Nog steeds is geen expeditie bekroond met de vondst aller vondsten. Een met veel tamtam omgeven tv-documentaire van het Amerikaanse CBS in 1994 over een vermeende vondst bleek ook al apocrief. Verontwaardigde christenen klaagden zelfs over een complot van seculiere kringen om het pronkstuk van hun heilsleer in diskrediet te brengen. De ark-verhalen beginnen dan ook een hoog Monty Python-gehalte te krijgen. Een van de laatste nieuwsmeldingen over het wel en wee van de ark behelste het bericht dat Koerdische onafhankelijkheidsstrijders zich er in zouden hebben gevestigd. Zo blijft er weer een schuld van God in de nevelen van een mysterie gehuld
————————-
Bron: De Groene:
Quaenada

20-04-2002 23:29

Ik citeer:
——————-
Vraagtekens bij de vondsten.
Ondanks de veelbelovende resultaten wezen sceptici erop dat zelfs als de overblijfselen die van een boot waren, dat nog niet betekende dat ze van de Ark van Noach waren. Charles Berlitz wijst er in zijn boek Het verloren schip van Noach dan ook op dat “de plaatselijke bevolking het bouwsel wel kent, maar niet denkt dat het het schip van Noach is… maar het schip van Malik Shah, een heerser uit de oudheid die een enorm schip gebruikte op het meer dat vroeger een groot gebied rond Ararat bedekte.”
Meer verfijnde proeven die Baumgardner in 1988 deed, waarbij hij ook boringen verrichte tot in het hart van het gesteente, leverden geen steun op voor de oorspronkelijke bevindingen van Wyatt en Fasold. Geen van de vier boorgaten leverde ook maar een sprankje bewijs op dat de vindplaats de Ark van Noach herbergde. Integendeel, het leek erop dat de vlakke laag die het jaar daarvoor was ontdekt, niets meer was dan een laag van steen.
Maar het werd nog erger. Verder bestudering van de gegevens die waren verzameld door de geologen die de vindplaats hadden onderzocht, wees erop dat de rotsformatie niet door mensen gemaakt kon zijn. De meest vernietigende conclusies waren:
Het hoge koolstof- gehalte van de bodemmonsters werd veroorzaakt door de aanwezigheid van calciumcarbonaat in sommige stenen, niet in versteend hout.
Het brok versteend hout dat Wyatt had gevonden was in werkelijkheid vulkaangesteente.
Het timmerhout dat met de radar was ontdekt, was donker, waterdicht gesteente.
Het rotsmateriaal dat de rand van het schip vormde was identiek aan rotsen in de buurt.
De ijzeren klampen die zogenaamd uit het schip kwamen, waren gevormd uit een natuurlijk en variabel mengsel van ijzeroxide, klei, kwarts en andere mineralen
—————————-
Bron: .
Quaenada

20-04-2002 23:32

Hallo afstammelingen van Noach,
Volgens de Bijbel vond er ooit een enorme zondvloed plaats. Alle bergen geraakten onder water en de waterstijging duurde 40 dagen. De Mount Everest is 8888 meter hoog, afgerond naar boven 9000 meter. Het waterpeil op aarde steeg dus 9000 meter in 40 dagen. Dat is dus 225 meter per dag. Dat zijn twee op elkaar gestapelde Domtorens aan water per dag.
225 meter per dag aan stijging van het water. Dat is niet veel. Dat is zelfs niet gigantisch veel. Maar dat is wonderbaarlijk veel. Als het hard regent in ons regenlandje, dan valt er hooguit 2 centimeter water per dag. Dat is een tienduizendste van 225 meter per dag. Het is natuurkundig gezien onmogelijk dat er 225 meter per dag aan water uit de lucht viel. En veertig dagen achtereen 225 meter water per dag is een megawonder.
Nu kun je tegenwerpen: maar er kwam volgens de Bijbel ook water uit de aarde. Tja, er komt ook gas uit Slochteren. En wat gebeurt in Slochteren? De bodem daalt. Logisch ook. Het gas haalt men uit de bodem en dus ontstaan er holtes in de bodem en die holtes worden ingedrukt en dus daalt de aarde. Dus als er water uit de grond tijdens de Vloed spoot, daalde de grond zodat er dus nog meer water nodig was om de Mount Everest te bedekken.
Het overgrote deel van het water van de Zondvloed kwam dus niet uit de lucht en ook niet uit de aarde maar uit de zeer, zeer dikke duim van de betreffende bijbelboekschrijver. Tijdens de Vloed was er zeker drie keer zoveel water op aarde als voor en na de Vloed. Waar kwam dat water vandaan? Waar is dat water gebleven?
En dan, laten we eens kijken naar de zoutmeren op aarde. De Dode Zee stond dus tijdens de Vloed in kontakt met het overige water op aarde. Door middel van osmose werd dus het zoutpercentage van de Dode Zee gelijk aan dat van het water elders op aarde. Dit betekent dus dat het zoutpercentage van de Dode Zee thans ook nog ongeveer gelijk moet zijn aan dat van de Noordzee want de verzilting van de Dode Zee geschiedt nog trager dan de gang van een slak. Maar nee, het zoutpercentage van de Dode Zee is veel hoger dan dat van de Noordzee. Dit betekent dat de Dode Zee al sinds vele miljoenen jaren een geisoleerde binnenzee is en aldus een bewijs is voor de geologische evolutie en tegen de in het recente verleden plaatsgevonden Zondvloed (waarbij “zond” niets heeft te doen met “zonde”).
Hoe lang deed de Australische landslak met zijn vrouwtje erover om van Australie naar Mesopotamie te “lopen” om zich daar in de Ark in te schepen? Een afstand van 20.000 km (omtrek van de aarde is 40.000 km). Zeg dat die slak een snelle slak is en tien kilometer per jaar (dertig meter per dag) aflegt. Dan komen we dus op een reisje van 2000 jaar. De slak is dus begonnen met te lopen voordat de wereld door de Bijbelse God was geschapen. Een knappe prestatie van die slak. En dan zwijg ik nog maar over de terugweg. En hoe stak die slak de zee tussen Australie en Azie over? Vast via een speciaal slakkenveerbootje dat door de Engel Gabriel werd bestuurd. Gabriel was toch op aarde want hij moest strakjes Mohamed de Koran influisteren.
Maar laten we eens kijken naar de psyche van de mens. Laten we eens kijken naar het jongetje dat ik was. Vroeger stond er bij ons thuis een aardappelkist op zolder. Als die leeg was, dan zat ik er gaarne in. En ik mijmerde dan dat het een boot was en dat die boot over een aarde vol water dobberde en dat ik de enige mens was die een watersnoodramp had overleefd. Een menselijk, zeer menselijk verhaal van gruwel, redding en knusheid. Zo ongeveer is ook het zondvloedverhaal. Als feitelijk verslag is het volkomen irrealistisch, ja, zelfs puur waanzinnig. Maar als symbolisch verhaal van de menselijke geest die griezelt, gruwt, hoopt en geniet, is het een mooi verhaal, en zelfs een verhaal dat in de buurt komt van poezie. Overigens, de Bijbel vertelt het verhaal een slag mooier dan de Koran het doet. Mohamed kan geen verhalen vertellen,
Q
(Noot) Dit stuk heb ik ooit elders geplaatst
Patrick

21-04-2002 00:40

Wie zegt dat Noach van alle dierensoorten een vrouwtjes- en een mannetjesdier mee de ark in nam? Het kan best zo zijn geweest dat hij slechts een vrouwtje en een mannetje van elke hoofdsoort mee naar binnennam, dat scheelt gelijk een stuk.
Verder moet je niet vergeten dat de zondvloed plaatsvond op een moment dat de schepping nog niet zo lang geleden had plaatsgevonden, de zondeval had nog niet zo lang daarvoor zijn intrede gedaan waar het bederf dat door de zonde wordt veroorzaakt nog niet zo ver had kunnen doorwoekeren. De dieren uit die tijd zullen genetisch wellicht sterker geweest zijn dan tegenwoordig.
Vervolgens kan het ook zo zijn geweest dat de Here God ervoor heeft gezorgd dat alleen het lichamelijk gezondste en sterkste vrouwtjes- en mannetjesdier mee de ark zijn binnengegaan zodat het gevaar van lichamelijk aftakeling vanwege inteelt na de zondvloed minimaal was.
Ruben

21-04-2002 02:15

OkÃƒÂ©, nu hetzelfde verhaaltje als Patrick, maar dan de wetenschappelijke versie.
Er werd alleen van ieder TYPE een mannetje en vrouwtjes meegenomen. Waarschijnlijk zijn leeuwen, tijgers en luipaarden van hetzelfde type, net als paarden, ezels en zebra's (ook volgens de degeneratietheorie hebben die soorten gemeenschappelijke voorouders). Dit gaat dus niet om miljoenen dieren, hoogstens enkele duizenden, geen probleem voor een groot voertuig als de ark.
Inteelt was geen probleem, want: 1) Er zaten weinig tot geen mutaties in de genen van de soorten, omdat die zich pas enkele generaties voortplantten (dus geen erfelijke ziekten). 2) Als de eerste twee paartjes heterozygoot waren (in de neutrale genen), zou er dus EEN ENORME OVERVLOED AAN VARIATIE geweest zijn. Door de zondvloed ging inderdaad veel van die variatie verloren, maar er bleef toch genoeg variatie over om de huidige soorten te doen ontstaan.
Ruben

21-04-2002 02:23

Ik had je al gezegt dat het voor de zondvloed veel vlakker was, maar ja, je bent erg hardleers.
De dode zee ligt midden in een zoutwoestijn. Op dit moment kan de verzilting dan vrij langzaam gaan, maar dat komt omdat het al zo zout is. Op het moment dat het verhouding tussen de hoeveelheid zout in de omgeving en de hoeveelheid zout in de Dode zee groter is, zal de verzilting sneller gaan. Bovendien kun je niet zeggen dat de verzilting altijd even snel gegaan is, want dat is niet bekend.
Je voorbeeld van de Australische landslak slaat nergens op. Ze namen gewoon 2 slakken van ieder hoofdtype mee. Na de zondvloed heeft de slak zich verspreid over de wereld en zich daarbij aangepast aan de omgeving(en), waaronder dus de Australische.
Quaenada

21-04-2002 02:48

Hoezo vlakker? Uit welk pseudowetenschappelijk prullarium haal je dat nou weer? Hoe haal je het in je hoofd dat je het beter weet dan de geologie?
Jouw verhaal over de slak is te kinderlijk voor woorden. Weet je wel hoe lang het duurt om verschillende slakkensoorten te ontwikkelen?
En wat voor een onzin, Ruben. De mens lijkt meer op de chimp dan de Austral. landslak op de Babylonische landslak. Dus als die slakken van elkaar afstammen, dan stammen wij zeker van de apen af.
En Ruben, dat laboratorium van Dexter, dat is zeker volgens jou ook echt, denk ik. En Donald Duck bestaat zeker ook. Net als Peter Pan,
Q
Quaenada

21-04-2002 02:51

Patrick,
jongen. Dit is echt ongezond. Zoveel irrealisme. Zoveel dedain voor de nuchtere wetenschap. Jij hebt een geloof dat jou stekenblind maakt. Het komt echt in de buurt van een psychose,
Q

De ark

Bas van Tiggelen

Tim

Quaenada

Quaenada

Quaenada

Patrick

Ruben

Ruben

Quaenada

Quaenada